LA wat was je gaaf!

Inmiddels ben ik alweer een paar weken thuis na een geweldige tijd in Los Angeles. En ik geniet nog iedere dag van de ervaringen die ik daar heb opgedaan.   

Vrije dagen

Met een paar vrije dagen voor de boeg en daarna het vooruitzicht dat we hard moesten werken, stapten mijn collega en ik op 21 oktober op het vliegtuig voor een vlucht van elf uur. Het blijft vreemd dat je om twee uur ’s middags Nederlandse tijd de lucht in gaat en dezelfde dag om vier uur ’s middags uit het vliegtuig stapt, helemaal aan de andere kant van de wereld. Moe (het was op het moment dat ons vliegtuig landde 01.00 uur ’s nachts in Nederland), maar onze ogen uitkijkend, stapten we na lang wachten voor de douane met koffer en tassen de luchthaven uit. Het duurde even, maar uiteindelijk hadden we een taxi die ons naar Filipino Town zou brengen, waar we in een hotel onze intrek zouden nemen. Best spannend, want de recensies van het hotel op de diverse websites waren niet zo goed. Gelukkig viel het alles mee en nadat we onze koffers hadden uitgepakt, zijn we op pad gegaan. De eerste avond kwamen we niet verder dan de Mac Donalds en na een vette hap en een grote beker ‘Diet Coke’, liepen we weer terug naar ons hotel.

Long Beach

Onze eerste stop de volgende dag was Long Beach. Voor mij was het belangrijk om te zien hoe het er daar in het echt uitziet, omdat deze plaats een belangrijke rol in mijn manuscript speelt. Nou, met behulp van Google Maps zat ik er niet heel ver naast. Veel plekjes waren best goed beschreven, hoewel er ook plekken waren die meer op Venice Beach of Santa Monica leken. In mijn verhaal is Long Beach een mooie mengeling van deze drie plekken.

Inside Information

Met een vriend van mijn collega die al zijn hele leven in LA woont, hebben we heerlijk Mexicaans gegeten in een van zijn restaurants. We zijn met hem ook naar Griffith Park geweest, hebben de mooiste Halloweenstraat in Silverlake gezien, kon ik bijna een Space Shuttle in het California Science Center aanraken en weet ik nu dat de LA Rams zijn verhuisd naar Inglewood en helemaal niet meer in Los Angeles spelen. Waarom dat laatste belangrijk is, merk je nog wel een keer. Deze inside information was in elk geval heel erg leuk om te horen.

Werken

En toen moest er gewerkt worden. Vijf dagen lang vertoefden we in het Los Angeles Conference Center waar we ons licht op hebben gestoken op het gebied van genetica en laboratoriumdiagnostiek. We hebben regelmatig de stand van van onze Amerikaanse collega bezocht en met haar de belangstellenden verteld over een speciale techniek om sneller tot een diagnose te komen. Zij doen die techniek (samen met een laboratorium in Canada) voor de Amerikaanse markt en wij doen dat, ook samen met de Canadezen, voor Europa. En als wij er even niet waren en er toch Europese artsen aan haar stand kwamen, dan deelde ze onze folders uit. Mooi geregeld.

Maroon5

Dinsdagavond, 25 oktober, was wel een heel spetterende avond. Op uitnodiging van een van onze leveranciers mochten we naar een concert van Maroon5. Niet even 2 nummertjes, nee, een heus concert met alles erop en eraan. Genoten hebben we. Die ervaring neemt niemand ons meer af. En we stonden nog op spuugafstand van de zanger ook.

Thuis

En nu? Nu ben ik thuis. Mijn collega en ik hebben een overzicht gemaakt van dat wat we tijdens het congres hebben geleerd, maar ook wat het ons als laboratorium heeft opgeleverd. Amsterdam UMC wordt langzamerhand steeds bekender, maar is vast nog niet bekend genoeg. En natuurlijk ben ik graag bereid om daar wat aan te doen. Volgend jaar ga ik met alle plezier naar Washington DC, opnieuw naar dat congres, geen probleem. Maar eerst verhuizen. Settelen in onze nieuwe woonplaats, fijn huis, rust en…schrijven. Want van dat laatste is het al veel te lang niet gekomen.