Balans

De privé-werkbalans is een veel gehoorde kreet. Ben jij in balans? Hoe vul je jouw dagen in en slaat de balans dan niet te veel door naar werk? En hoe staat het met de hoeveelheid calorieën die je tot je neemt als je dit afzet tegen de dagelijkse beweging? Ook zo’n balans dingetje. 

Thuis werken

Vanwege corona moesten veel mensen thuis gaan werken en zijn dat blijven doen, ook toen ze weer terug mochten naar het werk. Het gevaar bestaat dan dat je net iets langer doorwerkt dan je op kantoor zou doen, of snel ’s avonds de niet afgeronde e-mails beantwoordt, zodat de mailbox de volgende werkdag beter behapbaar is. Aan de andere kant kun je er ook voor kiezen om overdag eens iets voor jezelf te doen en in de avonduren nog even door te werken, waardoor je jouw flexibiliteit vergroot. Voor mij is het nog steeds lastig om de juiste balans te vinden. Overdag iets voor mezelf doen, doe ik eigenlijk nooit, maar langer doorwerken weer wel. En dan blijft er minder vrije tijd over. Tijd die ik juist zo nodig heb; bijvoorbeeld om verder te werken aan het herschrijven van mijn manuscript.

Juni

Waren de afgelopen maanden druk op het werk? In de maand juni komt daar nog een schepje bovenop, door mijn aanstaande vertrek naar Wenen, waar mijn collega en ik op de beurs staan tijdens de European Society of Human Genetics (ESHG). Superleuk om in het buitenland aan belangstellenden te vertellen welke diagnostische tests ons laboratorium aanbiedt, hoe goed we in ons werk zijn (beetje Amsterdamse bravoure) en waarin wij ons onderscheiden. Een leuke bijkomstigheid is dat diezelfde collega en ik samen met twee professoren op leeftijd naar een klassiek concert gaan in het Wiener Konzerthaus. Als je er dan toch bent, dan moet je gewoon dingen doen die passen bij de stad. 

Maar er is nog meer in juni. Onze afdeling is mede organisator van de Spinoza Leerstoel, waarvoor we een hoogleraar uit Canada laten overkomen. En de organisatie aan onze zijde is in handen van…jawel, ons afdelingshoofd en mijn persoontje. Ook weer een leuk evenement, waar veel mensen voor uitgenodigd zijn en waar voor master studenten, naast de lezing zelf, nog een paar leuke masterclasses worden gegeven. 

Afscheid

Diezelfde Canadese hoogleraar is een paar dagen later ook een van de sprekers tijdens het afscheidssymposium van ons afdelingshoofd. Na bijna 40 jaar verlaat hij Amsterdam UMC om van zijn pensioen te gaan genieten. Hoewel…helemaal niets meer doen is er (gelukkig) niet bij. Er zijn nog een paar promovendi die op hem rekenen en in september wil hij starten met het schrijven van een boekje over de genetica in Amsterdam. En met wie gaat hij dat doen? Inderdaad met mij. 

Nog even over die balans, want die is op dit moment wel een beetje zoek. Bij mij slaat alles door naar werk en minder naar het herschrijven van mijn manuscript. Zelfs mijn gezin, veel belangrijker dan werk, delft af en toe het onderspit. Nog even en dan is het juli. Vanaf dat moment verandert er veel en is er meer tijd om dingen samen met mijn gezin te doen en natuurlijk te schrijven. Hopelijk is mijn zoon dan geslaagd voor zijn MBO-opleiding, heeft hij een leuke baan (aanbiedingen genoeg) en dito vervolgstudie gevonden en heeft mijn dochter haar eerste jaar op het MBO goed afgerond. Dat is de tijd om uit te rusten, de balans opnieuw te zoeken, te wennen aan het nieuwe afdelingshoofd en de veranderingen die hij door wil voeren en me voor te bereiden op de vakantie en de beurs in Los Angeles. Maar daarover later meer. Eerst juni maar eens overleven.