Door Irenekroon 
2024 is wat mij betreft een jaar om in te lijsten op schrijfgebied. Dat wat ik altijd heel graag wilde doen, heb ik gedaan en heeft geresulteerd in één gepubliceerd boek (september), een gepubliceerd verhaal in een verhalenbundel (november) én ik weet al dat ik bij dezelfde uitgever opnieuw een boek ga uitgeven. Wat mij betreft vindt de release van dat boek plaats in het najaar van 2025. Eens kijken of dat haalbaar is (ik ga er natuurlijk alles aan doen :-)). Over dat boek in een volgende blog meer.
De onvermijdelijke terugblik
In september, op de 11e om precies te zijn, vond de release van ‘Hier wil ik zijn plaats’. In eerste instantie een wat beladen datum. Niemand die toen oud genoeg was, is namelijk vergeten wat er in 2001 op 9/11 gebeurde. Waarschijnlijk weet bijna iedereen die zich toen bewust was van de impact van deze aanslag wat hij of zij op dat moment aan het doen was. Zelf weet ik het nog heel goed. Ik zat (in blijde verwachting van ons eerste kindje) op mijn werk. We zaten met veel mensen opgepropt in een noodgebouw (waar we uiteindelijk 18! jaar zouden zitten). Mijn collega at zijn broodje achter zijn bureau en keek ondertussen naar het nieuws, toen hij meldde dat er een vliegtuig in het WTC in New York was gevlogen. Ik heb hem aangekeken alsof ik wilde vragen of er een steekje bij hem los zat. Dat was zeker niet het geval. Het was echt waar.
Dus toen mijn uitgever zei dat de boekpresentatie op 11 september zou plaatsvinden, moest ik even slikken. Een groot deel van het boek speelt tenslotte in New York. Alleen gaat het helemaal niet over de ramp. Het gaat vooral over de liefde en om die reden heb ik doorgezet.
Fantastische avond
Iedere keer als ik de foto’s bekijk (en dat is vaak) denk ik weer terug aan die fantastische avond. Alle lieve familie en vrienden, ex leidinggevenden en andere belangstellenden die er met elkaar voor hebben gezorgd dat het een feestje werd. Ik heb ervan genoten en hoop nog vaker zulke boekenfeestjes te mogen organiseren. De locatie, Van der Meulen’s Boekhandel in Alkmaar, was de perfecte plek en de medewerkers die aanwezig waren hebben zeker bijgedragen aan het goede gevoel.
Verhalenbundel
Als kers op de toch al uitbundige literaire taart, vond op 24 november de release van de Verhalenbundel ‘Ongelijke Stukken’ plaats en in die bundel heeft ook een verhaal van mij een plekje gekregen. De eerste recensie op Hebban.nl is al een feit en die is goed. Dat smaakt natuurlijk naar meer.
De presentatie was op een leuke locatie in Heerenveen, in een ongedwongen sfeer en met aandacht voor alle aanwezige auteurs. Het is heel fijn om in zo’n positieve vibe mee te kunnen draaien en ook van die middag heb ik, samen met de meegereisde fans (ha ha), weer genoten.
Recensies
Ondertussen wordt ‘Hier wil ik zijn’ door iedereen die het boek heeft gelezen goed ontvangen en krijgt het op Hebban.nl mooie recensies (https://www.hebban.nl/boek/hier-wil-ik-zijn-irene-kroon-2)
Hopelijk duurt het nog even voordat iemand vindt dat dit boek echt de 3, 4 of 5 sterren niet waard is en een hele slechte recensie achterlaat. Tenslotte stel je je als auteur kwetsbaar op als je jouw schrijfsels deelt met de rest van de wereld. Dat is en blijft spannend en om me heen hoor ik regelmatig dat dit nooit overgaat.
Als jij mijn boek hebt gelezen vind ik het fijn als je een recensie achterlaat. Dat kan via de link hierboven en als je eerst weleens wilt weten wat anderen vinden, kijk dan ook eens naar hun mening via dezelfde link.
En nu?
Ik heb er deze week bij mijn werkgever op aangedrongen dat ik toch echt minder wil werken en heb voor 4 uur per week ontslag genomen. Dat is niet veel, maar biedt net een beetje meer lucht om vaker te kunnen schijven en acties op andere tijdstippen te gaan doen, waardoor er uiteindelijk meer schrijftijd overblijft. Zoals te verwachten was (ik werk in een grote organisatie), moet men er eerst over nadenken hoe die 4 uur opgevangen gaat worden en door wie. Daar heb ik suggesties voor gedaan, maar verder is het aan hun om te bepalen hoe ze de leegte gaan invullen die ik achterlaat (haha). Ik wil eigenlijk namelijk liever een andere constructie van mijn baan en daar wordt (nog) niet in meegegaan. Die paar uur per week inleveren is dus een soort van noodgreep, maar wel een die bijdraagt aan meer schrijfplezier en dat is waar het om gaat. Datgene doen waar je blij van wordt. Dus: follow your dreams. Ik heb het gedaan en jij?
2025
Er zijn alweer wat plannetjes voor het nieuwe jaar, maar daarover kan en mag ik nog niets zeggen. Behalve dan over dat nieuwe boek dat in aantocht is.
Voor nu wens ik iedereen hele fijne feestdagen en natuurlijk een liefdevol, warm en leesvol (dat is vast geen goed Nederlands woord, maar je begrijpt wat ik bedoel) nieuw jaar.
Liefs,
Irene